بی تو فردايی ندارم

به پیش روی من تا چشم یاری می کند دریاست

چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست

در این ساحل که من افتاده ام خاموش

غمم دریا دلم تنهاست

به پیش روی من تا چشم یاری میکند دریاست

چراغ ساحل آسودگی ها در افق پیداست

در این ساحل که من افتاده ام خاموش

غمم دریا دلم تنهاست

وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق هاست

خروش موج با من می کند نجوا

که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت

که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت

مرا آن دل که بر دریا زنم نیست

ز پا این بند خونین برکنم نیست

امید آنکه جان خسته ام را

به آن نادیده ساحل افکنم نیست

دوست واقعی کسی است که دستهای تو را بگیرد ولی قلب ترا لمس کند

با او..

حالا حرفهایمان بماند برای بعد...........

دلخوری هایمان.....

دلتنگی هایمان.....

و تمام اشکهای من....

با او چگونه میگذرد که با من نگذشت؟؟؟